De eerste week stage

30 april 2019 - Sliema, Malta

Maandag;

Vandaag ben ik dan eindelijk begonnen met stage! Eerst moest ik me om 8:00u melden bij de school waar mijn stagebureau ook gevestigd is. Dus ik kwam daar om 7:55u aanlopen en mocht even plaats nemen om te wachten. Na een kwartier gewacht te hebben kwamen ze me zeggen dat het pas 9:00u wordt voordat iemand mij kon komen helpen (dit is hier blijkbaar heel normaal). Na een korte bijeenkomst kreeg ik te horen welke bus ik het beste kon pakken en werd op pad gestuurd. Ik vroeg eerst nog hoe laat ze mij zouden verwachten, de tijd maakte niet zoveel uit als ik er vandaag maar naartoe ging. Ook dit vond ik erg vreemd. Nou ik nadat ik een kopje koffie had gehaald de eerste beste bus naar mijn stage gepakt. Het was super makkelijk te vinden en werd heel vriendelijk ontvangen. Ik kreeg een rondleiding en moest wat formulieren invullen en kon weer gaan. Na een kleine 2 uurtjes stond ik weer buiten te wachten op mijn bus terug naar huis. `S avonds naar de welkomparty die de school (waar mijn stagebureau ook gevestigd zit) iedere maandag organiseerd voor alle nieuwe studenten die in de afgelopen week zijn aangekomen. Ik had in de afgelopen dagen al wat mensen leren kennen dus voor mij was het niet zo onwennig als het was voor de andere studenten. Na wat shotjes tequila kwamen ze al wat losser. Er kwamen steeds meer mensen van de school bij (ook mensen waar ik al kennis mee had gemaakt). Voor ik het wist stonden we met een groep van ik denk wel zo`n 50 studenten. Het was een leuke avond maar om 0:45u had ik het wel gezien en ging weer naar huis. 

Dinsdag;

Ik moest vanochtend zorgen dat ik om 9:00u op stage stond voor een EHBO cursus, was me er natuurlijk niet van bewust dat deze in het engels was. Natuurlijk weet ik wat symptomen zijn van bepaalde dingen, maar ze uitleggen in het engels is een tweede. Het was wel weer eens fijn om dit op te frissen. Gelukkig was dit om 14:00u klaar. Eenmaal terug op kantoor zegt mijn stagebegeleidster misschien is het leuk om vanavond mee te gaan naar het vliegveld, hier doen ze vanavond een simulatie om te oefenen wat er gedaan moet worden als er een vliegtuig is neergestort (dit moeten ze blijkbaar elk jaar doen). Ik ben even terug naar huis gegaan om wat te eten en even te rusten. Om 16:00u stond ik alweer op stage. We gingen met de ambulance richting het vliegveld. Hier maken de mensen geen plaats als de zwaailichten aan zijn ze rijden gewoon op hun dooie gemak door. Het verkeer hier tussen 17:00 en 19:00 is echt verschrikkelijk gewoon nog erger dan in Nederland. Daar aangekomen stond iedereen natuurlijk al klaar. De passagiers kwamen en we begonnen. Er gebeurde zoveel om me heen dat ik soms niet wist waar ik moest kijken. De mensen hier beginnen met spreken in het Maltees, pas wanneer je ze gezegd hebt dat je geen Maltees spreken, spreken ze je pas aan in het Engels. Het was indrukwekkend en erg leerzaam! Uiteindelijk was ik pas om 21:30u thuis en kon ik wat eten. Daarna ben ik de douche ingesprongen en meteen naar bed gegaan.

Woensdag;

Vandaag ben ik mee geweest naar een vuurwerk festival. Ik moest om 18:00u op stage zijn. Dus ik dacht ik pak de bus van 17:00u dan weet ik zeker dat ik op tijd kom. De eerste bus reed gewoon door daarna de bus van 17:20u gepakt. Bussen worden hier net zoals in India de metro zo vol geduwd tot er echt niemand meer bij kan. Na 3 kwartier in een overvolle bus te hebben gestaan kwam ik alsnog te laat aan op stage. Dus ik naar de coördinator van die avond om mijn excuses aan te bieden dat ik te laat was. Hij gaf aan dat het echt geen probleem was en dat ik me nergens druk over moest maken. Toen we op de plaats van bestemming aankwamen werd ik bij Nicolas ingedeeld. Nicolas is een verpleger uit Servië. We hebben een rustige avond gehad en naar de prachtige vuurwerk show kunnen kijken. Verder hebben we gezellig gekletst en ohja ik zou het bijna vergeten! Mensen komen dus naar de ambulance om hun bloeddruk eens te laten meten omdat ze nieuwsgierig zijn wat hun bloeddruk eigenlijk is! Nou ik was ontzettend verbaasd. Ik kwam om 01:00u thuis en was echt kapot.

Donderdag;

Ik heb geslapen als een roosje. Dit had ik echt even nodig een goede nacht slaap! Vandaag lekker een dagje vrij, ik heb een ochtend de toerist uitgehangen met mijn camera. Normaal word ik op straat niet zo snel aangesproken door straatverkopers maar hang een camera om je nek en ze vliegen op je af. Verder heb ik het Designer oulet van hier gevonden (ben maar niet naar de winkels naar binnen gegaan om te kijken wat het allemaal kost). `S avonds weer uitgegaan deze keer met Lea zij komt uit Oostenrijk. Het is zo leuk om mensen uit andere landen te leren kennen!

Vrijdag;

Vanochtend weer aanwezig geweest bij de EHBO cursus. Dit was afgelopen om 14:00u en heb een certificaat gekregen! Daarna ben ik naar mijn stagebegeleidster toe gelopen om te vragen of er misschien een mogelijkheid was dat we een rooster konden maken. Ze maakte meteen tijd voor mij en we hebben samen een rooster gemaakt. Deze is wel maar voor een week maar het is iets! We hadden afgesproken dat ik zaterdag vrij zou hebben (koningsdag) en dat ik zondag mee ging naar een aardbeienfestival!

Zaterdag (koningsdag);

Hier in Malta zitten best veel Nederlanders voor hun stage dus, kon het natuurlijk niet uitblijven dat hier wat werd georganiseerd voor koningsdag. Er werd dus een boot feest georganiseerd! Het was fantastisch! De boot schommelde in het begin we heel erg maar toen we in rustig water zaten werd het minder. Ik heb zoveel nieuwe mensen ontmoet en het was een zeer geslaagd feest!

Zondag;

Vandaag gingen we naar het aardbeienfestival waar de opening van het aardbeienseizoen wordt gevierd. Je kon hier echt alles vinden wat je maar met aardbeien kunt maken. Opeens werden we door de organisator geroepen want er was een vrouw die zich niet lekker voelde in de openbare toiletten. Toen we aankwamen zagen we dat mevrouw erg wit keek en ook niet volledig goed aanspreekbaar was. Haar man legde ons de situatie uit, mevrouw had een aardig grote medische achtergrond. Wij besloten om mevrouw van het toilet te halen want het was daar zo warm binnen. Toen we haar op een stoel hadden gezet in de frisse lucht bekwam ze weer. Ze kon ons precies vertellen waar ze was en welke datum het was. En toen uit het niets viel ze neer. Ze had geen ademhaling meer dus mijn collega zegt we moeten beginnen met reanimeren. Ik moest even op me in laten werken wat hij me zojuist vertelde. De tweede ambulance werd door een omstander gebeld en heb de reanimatie overgenomen van mijn collega. Ik hoorde en voelde de ribben onder mijn handen breken het was echt verschrikkelijk. Toen we eenmaal de AED hadden hebben we mevrouw maar een schok gegeven en toen begon ze weer met ademhalen! Mijn collega vertelde dat het een geluk was dat het gebeurde toen wij er al waren omdat de kans veel groter was dat ze er goed uit zou komen. Mevrouw leeft gelukkig nog steeds en we hebben op kantoor een brief gekregen hoe dankbaar ze was. In totaal had ze 3 gebroken ribben. De rest van de dag was erg rustig. Mijn collega heeft me goed opgevangen na de reanimatie, we hebben er denk ik wel een uur over gepraat maar dat had ik op dat moment echt even nodig! Morgen heb ik een dagje vrij dan kan ik het even laten bezinken.

Foto’s

5 Reacties

  1. Vera van Ratingen:
    30 april 2019
    Poeh Lisanne heftig dat laatste, maar zo maak je wel van alles mee, dat maakt je stage wel bijzonder! Kijk weer uit naar je volgende blog, kusje en tot gauw!
  2. Cathy daamen:
    1 mei 2019
    Wauwww mooi om allemaal te lezen
    En een ervaring zeg
    Ik ben weer benieuwd
    Grsssss
  3. Melanie Kaders:
    5 mei 2019
    Hey Lisanne, wat leuk om alles van jou te volgen.. lijkt me allemaal erg leerzaam maar ook spannend!
    Poe, petje af hoe je gehandeld had met die reanimatie!! Knap hoor.
    Had het verhaal al gehoord van je mam toen we op de verjaardag waren.
    Leuk om ff met je te FaceTime 😊😊
    Nog ff en dan is je pap en mam bij je. Dat is toch heerlijk! Geniet ervan meisje van deze ervaring😘
  4. Nanda:
    8 mei 2019
    Hoi Lisanne,

    Wat maak je toch al veel mee zeg! Mooi om te lezen dat je het er naar je zin hebt. En petje af voor wat je hebt kunnen betekenen voor de mevrouw tijdens de reanimatie. Je eerste reanimatie zul je niet snel vergeten. Heel veel succes nog met alle nieuwe ervaringen. Ik kijk weer uit naar je volgende verhalen.
  5. Maud Coolen:
    23 mei 2019
    Hee Lisanne,
    Ook ik heb je blog gevonden, leuk om te lezen wat je doet tijdens buitenlandse stage... en heftig dat je gereanimeerd hebt, fijn dat je goed bent opgevangen (en dat mevrouw nog leeft mede dankzij jouw handelen!!!!)
    Super, en vergeet niet te genieten :)
    Groetjes Maud (Zorghoeve De Port)